Ο θυμός αποτελεί ένα συναίσθημα, που συχνά αποτυπώνεται αρκετά εμφανώς στις εκφράσεις του προσώπου και τη γλώσσα του σώματος. Σε μία έρευνα, που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, βρέθηκε ότι οι άνθρωποι, δυσκολεύονται στη διαδικασία της επεξεργασίας της πληροφορίας, όταν βλέπουν ένα εκνευρισμένο πρόσωπο.
Και ακόμα και αν η αποφυγή μίας εχθρικής κατάστασης θεωρείται από τα άτομα η πιο βολική λύση, καθώς τα ανακουφίζει βραχυπρόθεσμα, οι έρευνες επιβεβαιώνουν ότι όσο το άτομο αποφεύγει το φοβογόνο ερέθισμα, τόσο επιβεβαιώνει τις δυσλειτουργικές του πεποιθήσεις και άρα συντηρεί το φαύλο κύκλο της δυσλειτουργικότητάς του. Μάλιστα, το να είναι κάποιος συνεχώς εκνευρισμένος με κάποιον άλλον, χωρίς να το εκφράζει, μπορεί να αποβεί καταστρεπτικό για τη σχέση. Για να βοηθηθεί ο θεραπευόμενος, ο οποίος μπορεί να αντιμετωπίσει μία κατάσταση, πρέπει να του επισημανθούν τα εξής σημεία:
Η ευγένεια (courteous) είναι σημαντική, ώστε να αποφευχθεί να ειπωθεί κάτι εν θερμώ, το οποίο, όμως, το άτομο θα μετανιώσει αργότερα. Επομένως, καλό είναι να διατυπώνεται αυτό που το άτομο σκέφτεται και αισθάνεται, χωρίς όμως να εμπλέκει την προσωπική αξία του συνομιλητή ή να προβαίνει σε αρνητικούς χαρακτηρισμούς του.
Η περιεκτικότητα (concise) σημαίνει να μην ανασύρει το άτομο ζητήματα από το παρελθόν, αλλά να τοποθετείται επί του τρέχοντος προβλήματος. Πρώτα, καλό είναι το άτομο να αφιερώνει λίγη ώρα να κατανοήσει το λόγο που θυμώνει, πριν προβεί σε συζήτηση.
Η σαφήνεια (clear) είναι σημαντική, ώστε να κατανοήσει ο συνομιλητής την αιτία του θυμού. Προτείνεται να αναβληθεί η συζήτηση, μέχρι να κατευναστεί το έντονο συναίσθημα. Καλό είναι το άτομο να χρησιμοποιεί τις «εγώ» δηλώσεις, για να εκφραστεί πιο αποτελεσματικά, περιγράφοντας το συναίσθημα και το τι έχει συμβεί βάσει γεγονότων και όχι ερμηνειών («Είμαι θυμωμένος, γιατί με διακόπτεις χωρίς να μπορώ να σου πω ολοκληρωμένα τη σκέψη μου»).
Η ενημερότητα (cognizance) αφορά την αντίληψη που έχει ο πομπός σχετικά με τον τρόπο, που ο δέκτης λαμβάνει το επιθυμητό μήνυμα. Το πολιτισμικό πλαίσιο, καθώς και οι προσωπικές πεποιθήσεις παίζουν ρόλο σε αυτήν την περίπτωση και τελικά ο πομπός μπορεί να «υποπέσει στο ατόπημα» της παρεξήγησης και της διαφωνίας.
Η αναγνώριση και η διατύπωση (claim) του ζητήματος προς διεκδίκηση παίζει σημαντικό ρόλο. Ο τρόπος με τον οποίο έχει επιδράσει η κατάσταση στο συναίσθημα του ατόμου και στον τρόπο που σκέφτεται, είναι κάτι το οποίο πρέπει να μπορεί να εντοπίσει και να κατανοήσει το άτομο, ώστε να καταφέρει να επικοινωνήσει το ζήτημα στο συνομιλητή του.
Η ατομική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο να διαχειριστεί αποτελεσματικά το θυμό του και να αναπτύξει τις δεξιότητες επικοινωνίας του. Συνεπακόλουθα, αυτο θα βελτιώσει την ποιότητα των σχέσεων με τον περίγυρό του.
